|
|
|
|
|
Ter overweging
Ter overweging
‘Kind van de rekening?’
Nieuwe cijfers van Unicef vertellen ons dat er 230 miljoen kinderen leven in oorlogsomstandigheden. In de Oekraïne, in Israël en in Gaza zijn zij het grootste slachtoffer. En kinderen kiezen niet voor oorlog, zoals Utrechtse vrouwen zongen voor vrede in Israël en Palestina. De uitdrukking - kind van de rekening - gebruiken wij om aan te duiden dat iemand het ontgelden moet. Iemand die alleen de nadelen zal ondervinden, iemand die het gelag moet betalen. Wie kind van de rekening wordt, weet wat ‘gesjochten zijn’ inhoudt. Het woord ‘gesjochten’ is afgeleid van een Hebreeuws werkwoord, dat slachten betekent. Je wordt slachtoffer.
Andere voorbeelden van kind van de rekening (zijn), vinden wij op tal van plaatsen in onze samenleving. Kinderen die geboren worden uit ouders die verslaafd zijn aan alcohol of verdovende middelen. Baby’s die al vanaf het prilste beginnen met een achterstand. Wij kunnen denken aan jongeren die al heel vroeg te maken krijgen met jeugdzorg of met het meldpunt kindermishandeling, zogenaamde AMK’s (Advies en Meldpunt Kindermishandeling) bij wie verontruste burgers hun bezorgdheid kunnen uiten. Er zijn meer kinderen kind van de rekening dan wij kunnen opsommen.
Heeft dit thema nu iets te maken met de verwachting van de geboorte van Jezus? Zijn geboorte is toch juist een reden tot blijdschap? ‘Komt allen tezamen, jubelend van vreugde!’ De geboorte van Jezus doorbreekt toch ons doemdenken? Engelen, herders, omstanders worden immers geraakt door het hemels initiatief, waardoor God en mensen weer dichter bij elkaar komen.
Naast de blijdschap, die in het kerstevangelie in vele toonaarden bezongen mag en zal worden, is er ook verwondering over in welke situatie dit Kind terechtkomt. Eigenlijk is het bij de beesten af! Wie in een voederbak - het woord kribbe spreekt nog steeds veel mensen meer aan - wie in een voerbak terechtkomt in plaats van in een kinderbedje, komt niet bepaald in een kindvriendelijke omgeving in deze wereld terecht. Als er gezegd wordt, dat er eigenlijk geen plaats voor hem was in het nachtverblijf van de stad, dan kunnen wij het vergelijken met baby’tjes die men te vondeling legt. Is dit dan wat onze wereld Hem slechts te bieden heeft?
Het gaat hier nota bene om wat de engel tegen de herders zei van dit Kind: ‘Jullie redder, de Messias, de Heer.’ Maar ruimen wij voor Hem dan zo weinig plaats in? Behandelen wij Hem als een asielzoekerskind? Gelukkig overstemt het hemels koor onze gereserveerdheid. Zij eert en dankt God in de hoogste hemel dat met deze geboorte de vrede op aarde komt voor alle mensen die Hij liefheeft. Het loven en prijzen zal door de herders overgenomen worden wanneer zij het Kind zelf ontmoeten. Zowel het horen als het zien - kortom het zelf met anderen ervaren dat God een verbinding maakt tussen hemel en aarde - leidt tot de grootste vreugde die ons in de schoot wordt geworpen.
Is Jezus dan toch níet het kind van de rekening? Als Zijn geboorte tot zoveel blijdschap leidt, dan ondervindt Hij daar toch niet alleen de nadelen van? Zijn komst brengt toch licht, warmte, vrede? … Het is alsof God Zijn visitekaartje afgeeft. Dit Christuskind toont Gods ware gezicht. Deze baby weerspiegelt Gods liefde voor ons mensen. Toch zullen sommigen ook wel denken aan wat er verder met dit Kind van Jozef en Maria zal gaan gebeuren. Welke rekening Hij tenslotte gepresenteerd krijgt. Per slot van rekening zal Zijn vredesmissie stranden doordat mensen het niet kunnen verkroppen dat Hij zal promoten om vijanden lief te hebben.
Ik wens de lezers een Adventstijd toe waarin het zicht op vrede zal toenemen.
Ds. Jan Esveldt
| | terug
|
| |
|
|
|
|
